Gjatë Ramazanit, është e rekomanduar të bëhen duatë e veçanta në syfyr dhe iftar, pasi këto janë momente kur lutjet pranohen.

• Duaja e syfyrit:

وَبِصَوْمِ غَدٍ نَوَيْتُ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ
(Ue bisaūmi gadin naueitu min shahri Ramadān)
"Me këtë agjërim të nesërm e bëj nijet për muajin e Ramazanit."

• Duaja e iftarit:

اللَّهُمَّ إِنِّي لَكَ صُمْتُ وَبِكَ آمَنْتُ وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَعَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْتُ
(Allahumme inni leke sumtu, ue bike amentu, ue alejke tevekkeltu, ue ala rizkike eftartu)
"O Allah! Për Ty agjërova, në Ty besova, Ty iu mbështeta dhe me furnizimin Tënd e çela agjërimin."

• Këto duatë ndihmojnë në përkushtimin dhe pranimin e agjërimit nga Allahu.
• Është e rekomanduar që lutjet të bëhen me sinqeritet dhe përulësi.
• Përveç këtyre, myslimanët mund të bëjnë edhe lutje të tjera personale gjatë këtyre momenteve të begata.

Ramazani është muaji më i shenjtë në Islam, gjatë të cilit myslimanët agjërojnë nga agimi deri në perëndim të diellit. Ky muaj konsiderohet një periudhë adhurimi, reflektimi dhe pastrimi shpirtëror. Besohet se gjatë Ramazanit filloi shpallja e Kuranit Profetit Muhamed. Myslimanët luten më shpesh, japin bamirësi dhe kërkojnë falje për mëkatet e tyre gjatë këtij muaji të bekuar.

Agjërimi i Ramazanit është obligim për çdo mysliman të rritur, të shëndetshëm dhe që nuk ka pengesa ligjore apo shëndetësore. Fëmijët, të sëmurët, udhëtarët, gratë shtatzëna ose ato që ushqejnë fëmijët mund të jenë të përjashtuar, por duhet të kompensojnë ditët e humbura më vonë ose të japin fidje, sipas rrethanave.

Agjërimi gjatë Ramazanit është një adhurim i madh që kërkon vetëkontroll dhe përkushtim. Disa veprime mund ta prishin ose ta dëmtojnë atë:

• Veprimet që e prishin plotësisht agjërimin dhe kërkojnë kompensim (kada) ose kefaret:
  • Ushqimi dhe pirja me vetëdije: Nëse një person ha ose pi qëllimisht gjatë orëve të agjërimit, ai duhet ta kompensojë ditën e humbur pas Ramazanit.
  • Marrëdhëniet martesore: Kryerja e marrëdhënieve intime gjatë agjërimit është një nga veprimet më të rënda që e prishin agjërimin dhe kërkon kefaret (60 ditë agjërim radhazi ose ushqyerja e 60 të varfërve).
  • Qëllimi për ta ndërprerë agjërimin:Edhe nëse një person nuk ha apo pi, vetëm vendosja me vetëdije për ta prishur agjërimin e bën atë të pavlefshëm.
  • Përdorimi i gjilpërave ushqyese ose serumit: Nëse një person merr serum intravenoz ose injeksione ushqyese, agjërimi prishet pasi këto shërbejnë si ushqim për trupin.
• Veprime që nuk e prishin agjërimin, por e ulin shpërblimin e tij:
  • Shpifja, fyerja dhe gënjeshtra: Edhe pse nuk e prishin teknikisht agjërimin, këto veprime zvogëlojnë shpërblimin e tij.
  • Debatet dhe sjelljet e pahijshme: Profeti Muhamed (Paqja qoftë mbi të) ka këshilluar që myslimanët të shmangin grindjet dhe fjalët e këqija gjatë agjërimit.
  • Shikimi i gjërave të ndaluara: Mbajtja e pastër e syve, veshëve dhe gjuhës është pjesë e plotësimit të agjërimit.
• Veprime që mund të kryhen pa e prishur agjërimin:
  • Pastrimi i dhëmbëve: Është e lejueshme të përdoret miswak apo furça e dhëmbëve, për sa kohë që nuk gëlltitet pasta e dhëmbëve.
  • Marrja e gjakut për analiza: Nuk e prish agjërimin, pasi nuk është ushqim apo pije.
  • Gëlltitja e pështymës:: Nuk e prish agjërimin, për sa kohë që është diçka natyrale.
• Kur është e lejueshme ndërprerja e agjërimit?
  • Udhëtimi i gjatë: Myslimanët që janë në udhëtim mund të mos agjërojnë dhe ta kompensojnë më vonë.
  • Sëmundjet dhe gjendjet mjekësore: Nëse agjërimi dëmton shëndetin, lejohet ndërprerja dhe kompensimi më vonë.
  • Gratë shtatzëna ose gjidhënëse:Nëse agjërimi mund të ndikojë negativisht tek nëna ose foshnja, lejohet shtyrja e tij.

Agjërimi nuk është vetëm të qëndruarit pa ushqim dhe pije, por një edukim shpirtëror dhe moral. Çdo mysliman duhet të përpiqet të mbajë një agjërim të pastër dhe të pranohet nga Allahu.

Agjërimi në Ramazan sjell shumë përfitime shpirtërore për besimtarin, duke përfshirë:

• Afërsia me Allahun përmes adhurimit dhe përkushtimit.
• Rritja e devotshmërisë dhe e vetëkontrollit.
• Pastrimi i shpirtit dhe falja e mëkateve.
• Zhvillimi i durimit dhe përulësisë.
• Shtimi i bamirësisë dhe ndihma ndaj të varfërve.
• Leximi dhe meditimi mbi Kur’anin, veçanërisht gjatë Natës së Kadrit.

Nata e Kadrit është nata më e bekuar e Ramazanit dhe një nga netët më të rëndësishme në Islam. Ajo është përmendur në Kur’an si një natë më e vlefshme se një mijë muaj. Disa nga veçoritë e saj janë:

• Shënon natën kur Kur’ani filloi t’i shpallet Profetit Muhamed (Paqja qoftë mbi të).
• Besimtarët që e kalojnë këtë natë në adhurim dhe lutje arrijnë mëshirën dhe faljen e Allahut.
• Melekët zbresin në Tokë me bekime dhe paqe për besimtarët.
• Rëndësia e saj është përmendur në Suren El-Kadr, ku thuhet se kjo natë është e mbushur me paqe deri në agim.
• Nuk dihet me saktësi se cilën natë të Ramazanit bie, por besohet se është një nga dhjetë netët e fundit, veçanërisht netët teke.

Zekati është një nga pesë shtyllat e Islamit dhe një formë e detyrueshme e bamirësisë që myslimanët japin për të ndihmuar ata që janë në nevojë. Lidhja e Zekatit me Ramazanin është shumë e fortë, sepse:

• Ramazani është një muaj i mëshirës dhe bujarisë, dhe shumë myslimanë zgjedhin ta japin Zekatin gjatë këtij muaji për të shumëfishuar shpërblimet e tyre.
• Zekati ndihmon të varfrit dhe nevojtarët që të mund të përjetojnë gëzimin e Bajramit pas Ramazanit.
• Pastron pasurinë dhe zemrën nga koprracia dhe i ndihmon besimtarët të kenë një lidhje më të fortë me Allahun.
• Përveç Zekatit, gjatë Ramazanit myslimanët japin edhe Sadaka (bamirësi vullnetare) dhe Zekatul-Fitr, një formë bamirësie që është obligim për çdo mysliman para namazit të Bajramit.

Zekatul-Fitr është një lëmoshë e detyrueshme që çdo mysliman duhet ta japë para namazit të Bajramit. Ky obligim ka për qëllim pastrimin e agjërimit dhe ndihmën ndaj të varfërve. Disa nga rregullat e Zekatul-Fitrit janë:

• Është obligim për çdo mysliman që ka mundësi financiare, për veten dhe për anëtarët e varur të familjes.
• Duhet të jepet para faljes së Bajramit, në mënyrë që të arrijë tek ata që kanë nevojë.
• Shuma zakonisht është e barasvlershme me një sasi ushqimi bazë, si grurë, hurma, oriz apo miell.
• Përveçse ndihmon të varfrit, Zekatul-Fitr shërben si pastrim për ndonjë gabim apo lëshim gjatë agjërimit.

Përgatitja për Ramazan është e rëndësishme për të përfituar sa më shumë shpirtërisht dhe fizikisht nga ky muaj i bekuar. Disa mënyra për t’u përgatitur përfshijnë:

• Pastrimi i zemrës dhe sinqeriteti në qëllimin për ta shfrytëzuar Ramazanin në mënyrën më të mirë.
• Pendimi dhe kërkimi i faljes nga Allahu për mëkatet e kaluara.
• Ngritja e nivelit të adhurimit përmes leximit të Kur’anit, faljes së namazeve nafile dhe lutjeve të shumta.
• Përgatitja fizike duke reduktuar varësinë ndaj ushqimeve dhe pijeve që mund ta bëjnë agjërimin më të vështirë.
• Planifikimi i kohës për ibadet, punë dhe familje në mënyrë që të shfrytëzohet maksimalisht ky muaj.

Iftari është vakti i mbrëmjes me të cilin myslimanët prishin agjërimin pas perëndimit të diellit. Ai ka një rëndësi të veçantë dhe ndiqet sipas traditës profetike. Disa veçori të iftarit janë:

• Agjërimi prishet me hurma dhe ujë, sipas sunetit të Profetit Muhamed (Paqja qoftë mbi të).
• Pas prishjes së agjërimit, falet namazi i akshamit përpara se të vazhdohet me ushqimin kryesor.
• Iftari është një moment gëzimi dhe falënderimi për begatitë e Allahut.
• Myslimanët inkurajohen të ndajnë iftarin me të tjerët, veçanërisht me të varfrit dhe ata që janë në nevojë.
• Është një kohë kur lutjet pranohen, kështu që besimtarët duhet të shfrytëzojnë momentin për të bërë dua.

Suhuri është vakti i mëngjesit që myslimanët hanë para agimit përpara fillimit të agjërimit të ditës. Ai ka një rëndësi të madhe shpirtërore dhe fizike. Disa nga arsyet pse është i rëndësishëm përfshijnë:

• Është një bekim i veçantë (barakah) dhe një nga sunetet e Profetit Muhamed (Paqja qoftë mbi të).
• Ndihmon trupin të ruajë energjinë dhe të përballojë agjërimin gjatë ditës.
• Forcon vullnetin dhe përkushtimin ndaj agjërimit.
• Përmirëson përqendrimin dhe fuqinë fizike gjatë orëve të agjërimit.
• Është një mundësi për të bërë dua dhe për t’u afruar më shumë me Allahun para agimit.

Namazet e teravisë janë namaze vullnetare që falen gjatë netëve të Ramazanit pas namazit të jacisë. Ato kanë një rëndësi të madhe shpirtërore dhe janë një traditë e ndjekur nga myslimanët. Disa nga veçoritë e tyre janë:

• Falen në xhami ose në shtëpi pas jacisë, zakonisht në grupe.
• Profeti Muhamed (Paqja qoftë mbi të) e ka praktikuar këtë namaz dhe ka inkurajuar myslimanët ta ndjekin.
• Është një mundësi për të dëgjuar dhe për të medituar mbi Kur’anin, pasi gjatë këtyre namazeve lexohet një pjesë e madhe e tij.
• Falja e teravisë është një mënyrë për të shtuar shpërblimet dhe për të forcuar lidhjen me Allahun.
• Ndihmon në përjetimin e frymës së bashkësisë dhe devotshmërisë gjatë Ramazanit.